Myszoskoczki

Oryginalne Zwierzątko domowe :)

Kim jest myszoskoczek?

Myszoskoczki to gryzonie żyjące w Środkowej Azji, Indiach, Środkowym Wschodzie i w Afryce. Zamieszkują sawannę, stepy oraz rejony pustynne. Ich kolorystyka waha się od szaro-siwej po brązowo-czerwoną, w zależności od naturalnego środowiska. Myszoskoczek ma zazwyczaj biały brzuch, rzadziej kremowy. Ogon jest owłosiony- w przeciwieństwie do myszy i szczurów ? i często jest zakończony małą czarną kępką. Zostały zaliczone do tego samego podrzędu co myszy i szczury (Muridae). Pomimo, że często mówi się o nich jako o ,,szczurach pustynnych?, myszoskoczki należą do oddzielnej rodziny myszoskoczków (Gerbillinae), która zawiera około 90 gatunków.

Myszoskoczek najczęściej trzymany jako zwierzę domowe to myszoskoczek mongolski. Po raz pierwszy został złapany w 1867 roku we wschodniej Mongolii. W Japonii, w 1930 roku zostały one rozmnożone w niewoli, a w 1954 roku zostały przywiezione do USA i stamtąd kilka par trafiło do Wielkiej Brytanii.

W naturze myszoskoczek mongolski żyje w grupie do 20 osobników, spośród których tylko jedna określona para regularnie wydaje potomstwo. Żyją w dużej norze, rozciągającej się na około pół metra głębokości i będącej systemem ślepych korytarzy przeznaczonych na gniazdo lub składowanie pożywienia. Ich pożywienie składa się głównie z zieren, korzeni i liści. Wiele myszoskoczków uzupełnia swoją dietę także owadami. Ich środowisko naturalne jest suche. Dlatego też myszoskoczek jest przystosowany do oszczędzania wody w organiźmie poprzez wydalanie niewielkich ilości moczu. Ciepłotę ciała dość dobrze utrzymują dzięki owłosionemu ogonowi i małym uszom zewnętrznym. Ich znakomicie rozwinięte ucho wewnętrzne i środkowe zapewnia im doskonały słuch, nawet przy bardzo niskich częstotliwościach. Myszoskoczki komunikują i rozpoznają się za pomocą zapachu, raczej rzadko wydobywają jakiekolwiek odgłosy. Charakterystycznym i stosunkowo rzadko wydawanym dźwiękiem jest rytmiczne tupanie. Ma ono miejsce podczas wyczucia niebezpieczeństwa lub podczas godów. W odróżnieniu od większości myszoskoczków i gryzoni, myszoskoczek mongolski nie jest zwierzęciem nocnym. Myszoskoczek zachowuje się podobnie zarówno podczas dnia jak i nocy.

Systematyka myszoskoczka:

Domena	Eukarioty
Królestwo	Zwierzęta
Gromada	Ssaki
Podgromada	Ssaki żyworodne
Szczep	Łożyskowce
Rząd	Gryzonie
Rodzina	Chomikowate
Podrodzina	Myszoskoczki

Nazwa systematyczna- Gerbillinae

Dlaczego myszoskoczek?

Jest to indywidualny wybór uwarunkowany od upodobań i możliwości czasowych właściciela. Poniżej znajduje się krótki przegląd różnic pomiędzy myszoskoczkiem, a szczurem, myszą i chomikiem. W celu pozyskania większej ilości informacji polecam zapoznanie się ze stronami traktującymi o tych zwierzętach. Miej jednak na uwadze, że właściciele tych poszczególnych zwierząt zawsze będą usilnie starały się przekonać, że ich zwierzę jest najlepsze. Proponuję rozważyć wszystkie ,,za? i ,,przeciw? i podjąć decyzję samemu.

• Chomiki
  Najczęściej spotykanym chomikiem trzymanym w niewoli jest chomik syryjski. Są one większe od myszoskoczka mongolskiego. Mają bardzo krótki ogon i mniejsze oczy. Zarówno wśród myszoskoczków jak i chomików znajdują się odmiany długowłose. Jeśli chodzi o pożywienie, lokum i podłoże to są one właściwie identyczne dla obu zwierząt. Główną różnicą jest natura chomika syryjskiego- jest on samotnikiem. Żyją one samotnie zarówno w naturze jak i w niewoli. Nawet wychowywane razem ,,od kołyski? stanowią spore ryzyko bójek po osiągnięciu pewnego wieku. Są to zwierzęta nocne- w przeciwieństwie do myszoskoczków, które w ciągu całej doby prowadzą aktywny tryb przerywany stosunkowo krótkimi drzemkami. Występują także chomiki, które nie prowadzą samotnego życia- np. chomiki dżungarskie- mniejsze od chomików syryjskich.
• Myszy
  Są mniejsze od myszoskoczków, mają inny kształt głowy i uszu, mniejsze oczy i bardzo skąpo owłosiony ogon. Podobnie jak w przypadku chomika, myszy trzyma się w bardzo podobnych warunkach co myszoskoczki. Myszy są swierzętami bardzo społecznymi, podobnie do myszoskoczków. Nie powinno się jednak trzymać razem dorosłych samców. Samce wytwarzają dość dużo nieprzyjemnego zapachu, więc najlepszym rozwiązaniem jest trzymanie samic. Myszy są ogólnie uważane za najmniej inteligentne spośród mniejszych gryzoni.
• Szczury
  Szczury są większe od myszoskoczków. Mają nieowłosione ogony. Wymagają największej przestrzeni życiowej spośród wszystkich małych gryzoni. 40-litrowe akwarium to absolutne minimum dla jednego osobnika. Wymagania żywieniowe są także inne, ze względu na to, iż szczur jest zwierzęciem wszystkożernym. Podłoże nie różni się zasadniczo od podłoża myszoskoczka. Zapach wytwarzany przez szczura jest silniejszy od zapachu myszoskoczka, więc zaleca się wyścielanie lokum szczura żwirkiem dla kota, który doskonale pochłania zapachy.

Szczury są zwierzętami stadnymi i całkiem inteligentnymi. Powinny być trzymane w grupach minimum 2 osobników. Ich inteligencję porównuje się do inteligencji młodych psów, ich przywiązanie do człowieka jest także dość silne. Szczur nie będzie dobrym wyborem dla kogoś, kto poświęci mu niewiele uwagi. Szczur na pewno będzie lepiej czulł się mając kontakt z człowiekiem- w przeciwieństwie do myszoskoczka, który najlepiej czuje się w gromadce swoich kolegów, zaś człowieka traktuje jako rękę do podawania smakołyków, a nie jako przyjaciela. Trzeba jednak mieć na uwadze, że szczur nie cieszy się zbyt dobrą reputacją (moim zdaniem niesłuszną).

Kupno myszoskoczka

Jeden czy dwa myszoskoczki?

Zdecydowanie dwa, a najlepiej więcej. Myszoskoczek jest stadnym gryzoniem i samotny staje się nieszczęśliwy. Jeśli nie planujesz potomstwa, najlepszym rozwiązaniem będzie zakup dwóch (lub więcej) samic lub samców, najlepiej z tego samego miotu. W przypadku samic nie należy jednak przesadzać z ilością, ponieważ mają one bardziej rozwinięty instynkt terytorialny i w przypadku zbyt dużego tłoku w klatce istnieje spore prawdopodobieństwo wystąpienia ostrych starć.

Na co zwracać uwagę wybierając myszoskoczka?

Gdy będziesz oglądać myszoskoczki w sklepie lub u znajomego, pierwsza rzecz jaka pewnie rzuci Ci się w oczy jest ich ciekawość. Gdy podejdziesz do klatki, od razu podbiegną, aby zobaczyć co się dzieje (jeśli akurat nie śpią). Poproś sprzedawcę w sklepie zoologicznym o otworzenie klatki i wzięcie myszoskoczka na ręce. Będą uciekać gdy będziesz próbował je złapać, myszoskoczka powinno się łapać podstawiając obie dłonie pod brzuch, nigdy za ogon. Złapany myszoskoczek będzie bardzo ciekawski i rozpocznie badanie nowego otoczenia, więc raczej nie uda nam się utrzymać go zbyt długo na rękach. Oczy zdrowego myszoskoczka powinny być szeroko otwarte, futerko powinno być gładkie i lśniące, a ogon powinien mieć długość ciała myszoskoczka z małą kępką na końcu.
Powinieneś unikać myszoskoczków, na których ciele widoczne są pogryzienia, lub które gryzą Ciebie. Może być to spowodowane złym charakterem osobnika lub tłokiem w sklepowej klatce (i związane z tym bójki). Czasem myszoskoczkom brakuje części lub całości ogona- jest to najczęściej wynikiem umieszczenia w klatce nieodpowiedniego kołowrotka, lub łapaniem myszoskoczka za ogon. Z brakiem ogona nie wiążą się żadne problemy, myszoskoczek wygląda bez niego po prostu mniej atrakcyjnie.
Koniecznie zwróć uwagę, czy w klatce nie ma osobników apatycznych, oraz czy któryś nie ma biegunki. Te czynniki mogą być powodem poważnych chorób i oznacza, że właściciel sklepu nie zajmuje się zwierzętami tak jak powinien. W takim wypadku sugeruję wybrać inny sklep.
Zwróć także uwagę na nos myszoskoczka- nie powinien być obtarty, zaropiały i zakrwawiony. Czynniki te mogą być spowodowane infekcją lub alergią na ściółkę.
Chory myszoskoczek może być rozpoznany także poprzez najeżone, ,,suche? futro i łzawiące oczy. Czasem myszoskoczek może być osowiały i otępiały z powodu długiego przebywania w samotności- jeśli zwierzę natychmiast rozbudzi się gdy weźmiesz go na ręce i jego oczy i futro okażą się być w porządku- najprawdopodobniej jest to zdrowy osobnik.

Jak rozpoznać płeć myszoskoczka?

To pytanie powtarzające się nagminnie. Odpowiedź na nie nie jest trudna. Płeć myszoskoczków jest bardzo łatwo rozpoznać od około piątego tygodnia życia. Po nabraniu doświadczenia powinieneś być w stanie rozpoznawać płeć 3-tygodniowych osobników i młodszych.
Są cztery główne różnice pomiędzy samicami i samcami:

1. Dorosłe samce są znacząco większe, jednakże nie jest to precyzyjna metoda określania płci, ponieważ wielkość może zależeć od wielu innych czynników.
2. Dorosłe samce mają widoczne wybrzuszenie u nasady ogona- jest to moszna. Jest ona oczywiście całkowicie nieobecna u samic. Jądra dorosłego samca są doskonale widoczne, nie trzeba brać go na ręce i przyglądać się, aby je dostrzec. Jądra powinny być bardzo dobrze widoczne od 6 tygodnia życia, a zauważalne powinny być od czwartego.
3. Samice mają widoczne brodawki. Znam pewnych ludzi, którzy twierdzą, że potrafią na podstawie brodawek rozpoznać płeć osobnika kilka dni po jego urodzeniu. Ja jednak nie polecam tej metody rozróżniania płci.
4. Najważniejszą cechą jest odległość między odbytem a ujściem moczowym- u samic jest ona znacząco mniejsza niż u samców. Ta metoda rozpoznawania jest w pełni skuteczna od przynajmniej trzeciego tygodnia życia myszoskoczka.

Jak się do tego zabrać?

1. Pierwszą czynnością jest umiejscowienie myszoskoczka na lewej dłoni lub stabilnej powierzchni.
2. Delikatnie złap myszoskoczka kciukiem i palcem wskazującym lewej ręki za nasadę ogona.
3. Uchwytem tym podnieś lekko do góry tylną część ciała myszoskoczka tak, aby miał on możliwość podparcia przednimi łapkami (patrz zdjęcie powyżej).
4. Teraz już możesz spokojnie dokonać oględzin. Pomogą Ci w tym poniższe zdjęcia.

http://www.myszoskoczki.com/ - które znajdują się na tej stronie

Klatka dla gryzoni czy akwarium?

Naszym zdaniem, jeśli posiadasz tylko 2 osobniki, jednym z lepszych rozwiązań (i najmniej kosztownym) będzie proste czterdziestolitrowe akwarium- koniecznie z pokrywą.
Innym rozwiązaniem mogą być klatki dla gryzoni. Mają one swoje plusy i minusy. Myszoskoczek w klatce jest bardziej narażony na przeciągi (na które jest dość wrażliwy), których uniknie w akwarium. Świetną zabawą dla myszoskoczka będzie obgryzanie prętów klatki (może być to dokuczliwe dla właściciela ze względu na hałas). Klatka dla gryzonia jest raczej łatwiejsza w czyszczeniu niż akwarium. Nie ma także problemu, że myszoskoczek wyskoczy z klatki, gdyż posiadają one sufit. Wadą klatki jest niewątpliwie ograniczenie widoczności naszych podopiecznych.
Jeśli chodzi o położenie klatki/akwarium w mieszkaniu, unikaj miejsc narażonych na przeciągi (blisko okna) a także miejsc podatnych na wysokie temperatury (kaloryfer).

Kołowrotek

Typowy kołowrotek dla chomika jest metalowe lub plastikowe, z odstępami pomiędzy szczeblami. W przypadku myszoskoczka stanowi to pewne ryzyko złamania ogona lub kończyn. Jeśli posiadasz taki kołowrotek, najelpiej oklej go dookoła i od wewnętrz taśmą.
Najlepszy rozwiązaniem jest oczywiście zakup wypełnionych kołowrotków.
Bez względu na rodzaj kołowrotka jaki posiadasz, bądź ostrożny gdy posiadasz nowonarodzone myszoskoczki. Są one dużo lżejsze i siła odśrodkowa może wyrzucić je na zewnątrz i spowodować uraz.

Systemy tuneli

Plastikowe systemy tuneli nie są tanie. Będą na pewno stanowić dobrą zabawę dla myszoskoczków, jednak należy zwrócić uwagę na pewną rzecz. Otóż tańsze systemy nie są zabezpieczone przed pogryzieniem. Wszystkie krawędzie i elementy, do których myszoskoczek jest w stanie przyłożyć zęby, powinny być zabezpieczone metalem. W przeciwnym razie myszoskoczki szybko wygryzą sobie drogę do wolności.
Możesz oczywiście za pomocą takich tuneli łączyć klatki i akwaria.

Zabawki

Umieszczenie zabawek w klatce/akwarium jest jak najbardziej wskazane. Da to naszym podopiecznym zajęcie. Dobrą zabawką jest przykładowo tekturowa rolka po papierze toaletowym- myszoskoczki będą tępić na niej zęby. Możesz także kupić wszelkiego rodzaju drabinki, półki, a nawet labirynty. Im więcej będą miały zabawek tym mniej się będą nudzić. Nie polecam generalnie zabawek plastikowych, ze względu na możliwość zjedzenia odgryzionych odłamków, co może się okazać bardzo szkodliwe.

Jak często powinno się czyścić klatkę?

Jest to uzależnione od wielkości klatki, rodzaju użytego podłoża, a także od liczby osobników w klatce. Czyszczenie powinno odbywać się nie rzadziej niż raz na miesiąc. Najlepszą wskazówką będzie zapach- sam wyczujesz kiedy powinieneś zabrać się za czyszczenie. Zarówno katki jak i akwarium nie powinno czyścić się detergentami. Najlepszym rozwiązaniem jest czysta woda. Miskę na karmę dobrze jest wyparzyć raz na kilka dni.

Podłoże

Jest wiele rzeczy nadających się na podłoże dla myszoskoczków. Pownniśmy jednak za wszelką cenę unikać igieł drzew iglastych- niektóre zawierają trujące substancje. Najlepszym rozwiązeniem będzie materiał dobrze chłonący wilgoć. Moim zdaniem najlepszym materiałem jest drobny żwirek dla kota (myszoskoczek żyje w naturze w środowisku pustynnym!) plus garść siana na gniazdo. Jest to oczywiście droższe rozwiązanie, ale na pewno lepsze dla Ciebie jak i Twoich podopiecznych. Nie polecam zaś używania trocin ze względu na to, że pył może dostać się do oczu myszoskoczka i spowodować infekcję.
Długotrwałe przebywanie w pokoju z klatką z trocinami nie jest też najzdrowsze dla człowieka- pył może wywołać uczulenie a także podrażnienie dróg oddechowych. Do budowy gniazda można też wykorzystać husteczki higieniczne lub papier toaletowy (nie zapachowy)

Czym żywić myszoskoczki?

Jest kilka opcji. Najlepszym wyborem jest gotowa karma dla myszoskoczków, która zawiera wszystkie zazwyczaj większość niezbędnych składnikiem. Taką dietę powinieneś uzupełnić o warzywa i owoce (marchew, burak, jabłko itd.). Niektórzy od czasu do czasu podają myszoskoczkom owady- nie jest to złym pomysłem. Świeże warzywa dają myszoskoczkom dodatkowe płyny oraz witaminy. Owady są świetnym źródłem białka- poleca się podawanie owadów szczególnie samicom w ciąży i w okresie karmienia młodych, a także samym młodym.
Nie przesadzaj z podawaniem pożywienia zawierającego dużo tłuszczu, np. nasiona słonecznika czy dyni- spowodują one otyłość myszoskoczka i różne problemy zdrowotne z nią związane. Wystarczającą dawką jest 3-4 nasiona słonecznika dziennie lub 1-2 nasiona dyni, najlepiej podawane bezpośrednio z reki.
Polecam upewnienie się, że myszoskoczki zjadły wszystko z miski zanim dasz im kolejną porcję. Zapobiega to problemowi wybierania z miski tego co najlepsze (zazwyczaj to co smakuje myszoskoczkowi najbardziej jest najmniej zdrowe). Najlepszym sopsobem jest dawkowanie pożywienia codziennie.
Dieta myszoskoczka jest uzależniona od pewnych czynników takich jak np. wiek. Dla dorosłych. osobników w wieku poniżej dwóch lat najlepszą karmą będzie mieszanka zawierająca około 12% białka i 6-8% tłuszczu. Dla młodych myszoskoczków najlepszą karmą będzie 15-16% białka i 7-9% tłuszczu, zaś dla osobników w podeszłym wieku 10-11% białka i 3-5% tłuszczu.
Staraj się różnicować pokarm najbardziej jak się da. Pamiętaj, że myszoskoczki to bardzo aktywne zwierzęta, które potrzebują tłuszczu dla energii i utrzymania futra w dobrym stanie, lecz jego nadwyżka z pewnością doprowadzi go do otyłości. Zbyt duża ilość tłuszczu może spowodować niepłodność u samic poprzez osadzanie się tkanki tłuszczowej dookoła jajników.

Woda

Niektóre poradniki podają informację, że myszoskoczkom nie trzeba podawać wody, jeśli dostają odpowiednią ilość warzyw. Nie jest to do końca prawdą. Co prawda w naturze myszoskoczek rzeczywiście wytrzymuje bez wody, jednak na pewno lepiej jeśli ma do niej dostęp niż jeśli go nie ma. Brak wody na pewno odbije się na zdrowiu myszoskoczka i skróci jego życie. Bez wody staną się bardziej rozdrażnione i agresywne. Po porodzie młode mogą zdechnąć, lub samica może zjeść potomstwo. Dlatego radzimy utrzymać stały dostęp do wody.

Witaminy

Podawanie witamin nie jest absolutną koniecznością. Dobrym pomysłem jest podawanie witamin osobnikom chorym lub samicom w ciąży lub karmiącym młode. Witaminy dla gryzoni zazwyczaj mają postać płynną lub sproszkowaną i są mieszane z czystą wodą.
Dodanie jodyny w niewielkich ilościach może podwyższyć odpowrność na choroby, polepszyć płodność samicy, polepszyć stan żołądka i zapobiec powstaniu grzybicy w naczyniu z wodą. Jodyna zmniejsza działanie witamin.

Obgryzanie

Szybko zauważysz, że myszoskoczek gryzie wszystko co my się nawinie pod zęby. Jest to spowodowane potrzebą ścierania stale rosnących siekaczy. Instynkt ten jest widoczny u wszystkich gryzoni (stąd ich nazwa). Dobrze jest więc dawać myszoskoczkom wszelkiego rodzaju drewienka i tektury. Każdy sklep zoologiczny będzie na pewno posiadał wapienka smakowe, które również są polecane.

Oswajanie

Najlepszym sposobem pozyskania zaufania myszoskoczka jest podawanie mu z ręki smakołyków (nasiona słonecznika, dyni). Ciekawość na pewno bardzo szybko przełamie lęk i myszoskoczek pozwoli wziąć się na ręce. Pamiętaj jednak, że myszoskoczek nie przywiązuje się do człowieka tak jak szczur. Ludzka obecność raczej nie jest myszoskoczkowi potrzebna, zdecydowanie lepiej będzie się czuł w towarzystwie osobników swojego gatunku. Pamiętaj o cierpliwości w trakcie oswajania i nigdy nie próbuj łapać myszoskoczka na siłę- możesz go do siebie szybko zrazić, co tylko utrudni oswojenie. Nie jest to zwierzę bojaźliwe i jest raczej łatwe do oswojenia. Nie licz jednak, że będzie on przybiegał do Ciebie na zawołanie lub tez polubi Cię.

Gryzienie

Myszoskoczek praktycznie nigdy nie gryzie bez konkretnego powodu. Zdarzają się jednak czasem osobniki, które są agresywne od urodzenia i nie dadzą się nigdy oswoić. Najczęściej gryzą osobniki młode. Chociaż trafniej nazwałbym to ,,podgryzaniem? niż gryzieniem. Jest to zupełnie naturalne, tak jak u dzieci, które badają przedmioty wkładając je do ust. Młody myszoskoczek podgryzając palec nie robi tego złośliwie- po prostu sprawdza czy nadajesz się do jedzenia. Pamiętaj, że jeśli Twoje ręcę będą pachniały czymś smacznym (dla myszoskoczka) ? jest dużo prawdopodobieństwo lekkiego ugryzienia.
Jeśli Twój myszoskoczek jest wystraszony i boi się Ciebie, jest kilka sposobów na uspokojenie go. Jednym z nich jest użycie wanny. Upewnij się, że wanna jest czysta i całkowicie sucha i że otwór ściekowy jest odpowiednio zabezpieczony. Wyjmij myszoskoczka z klatki (za pomocą np. słoika z ziarnem słonecznika) i wrzuć do wanny. Gdy już się uspokoi, po prostu usiądź w wannie i pozwól mu przyzwyczaić się do Twojego zapachu i obecności. Zacznij zaprzyjaźniać się, lecz bardzo powoli. Spróbuj dać mu do obwąchania dłoń, podaj mu na niej ziarenko słonecznika. Spróbuj delikatnie i bez gwałtownych ruchów podnieść go do góry. Musisz uzbroić się w cierpliwość, zdobycie zaufanie wymaga czasu.

Jak chwytać myszoskoczka?

Najlepszym sposobem jest utworzenie ,,koszyczka? z dłoni i podebranie myszoskoczka od dołu. Pozwól swojemu ulubieńcowi obwąchać dłonie, po czym pozwól mu wspiąć się po ramieniu. Czynności te wykonuj nad klatką. Jeśli pupil wyskoczy Ci z rąk, nie będziesz musiał ganiać go po pokoju. Szczególnie tyczy się to małych osobników, które nie mają jeszcze orientacji w wysokości, nie wiedzą jeszcze, że upadek z wysokości większej niż 50cm jest bolesny.
Nie próbuj podnosić myszoskoczka za ogon- w ten sposób możesz go pozbawić tego narządu. Łapiąc go w ten sposób na pewno też Cię nie polubi- w naturze myszoskoczki zrzucają ogon, gdy drapieżnik za niego chwyci.

Spacery

Myszoskoczek powinien być raz na jakiś czas wypuszczany na wybieg. Do tego celu koniecznie będziesz musiał odpowiednio przygotować pomieszczenie poprzez ukrycie wszystkich kabli, ubrań (myszoskoczki uwielbiają gryźć materiały) i wszystkiego co myszoskoczek mógłby pogryźć, a także pozatykanie (np. gazetami) wszelkich dziur, do których myszoskoczek mógłby wejść i nie potrafiłby wyjść. Spacer po pokoju to chyba najlepsza rozrywka jakiej może zaznać myszoskoczek w domowych warunkach, więc staraj się wypuszczać go jak najczęściej

Zdrowie

Myszoskoczki to ogólnie bardzo zdrowe zwierzęta rzadko popadające w choroby. Czasem jednak cierpią na pewne dolegliwości, które jeśli są odpowiednio wcześnie rozpoznane, okażą się możliwe do wyleczenia. Poniżej przedstawiam najczęstsze dolegliwości myszoskoczków. Pamiętaj jednak, że gdy masz jakiekolwiek wątpliwości w sprawie zrowia swoich pupili, nie wahaj się i idź do weterynarza.

Guz gruczołu zapachowego

Występuje stosunkowo najczęściej u starszych samców, które przejawiają tendencję do częstszego zaznaczania terenu (poprzez pocieranie gruczołem o podłoże) niż samice. Jednakże występują także czasem u samic. Guz rośnie w różnym tempie. Gdy osiągnie pewien rozmiar, prawdopodobnie zacznie denerwować myszoskoczka i zacznie go on gryźć. Gdy guz urośnie do odpowiednich rozmiarów, weterynarz może go usunąć i założyć szwy. Myszoskoczek będzie przez następne kilka dni odczuwał ból (co jest zrozumiałe). W tym czasie trzeba bacznie obserwować pupila czy przypadkiem nie obgryza szwów. Uśpienie małego gryzonia nie jest w dzisiejszych czasach zbytnio ryzykowne, niemniej jednak powinieneś zostać o tym poinformowany przed zabiegiem.
Guzy w innych rejonach ciała są raczej rzadkie, a jeśli wystąpią, mogą być skutecznie usuwane przez weterynarza. Jeśli jednak wystąpią guzy wewnętrzne, niewiele możemy zrobić i wtej sytuacji najlepiej niestety uśpić zwierzę- zaoszczędzimy mu w ten sposób wiele cierpienia.

Problemy z uchem wewnętrznym

Ta dolegliwość także częściej występuje u starszych osobników i jest rozpoznawana dzięki przechylonej głowie gryzonia. Jest to spowodowane głównie przez torbiel w uchu zwaną ,,cholesteatoma?. Jest to niestety nieuleczalna dolegliwość.

Przerost zębów

Przerost zębów może wystąpić gdy myszoskoczek straci jeden ze swoich siekaczy lub u starszych osobników, które nie ścierają już zębów tyle ile w młodości. Zazwyczaj jest to rozpoznawane, gdy myszoskoczek traci na wadze. By zapobiec temu problemowi, powinieneś raz na jakiś czas sprawdzać stan zębów swoich pupili. Weterynarz będzie potrafił skrócić zęby jeśli zajdzie taka potrzeba, bezboleśnie dla myszoskoczka.

Biegunka

Biegunka może być objawem choroby Tyzzera. Jest to bardzo poważna choroba. Jeśli Twój myszoskoczek ma biegunkę i jest apatyczny, powinieneś jak najszybciej go oddzielić od stada. Następnie powinieneś odwiedzić weterynarza i podać wszystkim myszoskoczkom antybiotyki. Infekcje, które powodują tę chorobę są bardzo łatwo rozprzestrzeniane. Wymyj klatkę rozcieńczonym wybielaczem. Choroba ta jest rzadko uleczalna, myszoskoczek zazwyczaj umiera po 24 godzinach. Jest jednak do uniknięcia przez pozostałych członków stada poprzez podanie antybiotyków, pod warunkiem, że nie wykazywały one objawów choroby (ale najprawdopodobniej są już zarażone). W chorobie Tyzzera nie zawsze występuje biegunka- to tylko jeden z objawów. Innym może być paraliż.
Innymi przyczynami biegunki mogą być Listeria lub Salmonella. W tych przypadkach myszoskoczki powinny być leczone w podobny sposób co przy chorobie Tyzzera. Listeria i Salmonella mogą być także przeniesione na człowieka, więc biegunka u myszoskoczków nie powinna być nigdy ignorowana.

Złamania kończyn

Złamania nie są zbyt częste u myszoskoczków, jeśli już występują, to raczej częściej łamane są tylne kończyny. Mimo iż dolegliwości te wyglądają bardzo poważnie (myszoskoczek ciągnący za sobą bezwładną kończynę), w rzeczywistości jednak nie są aż tak poważne i zazwyczaj leczą się samę, bez żadnej interwencji. Usztywnianie kończyny jest bezcelowe- mogłby jeszcze pogorszyć sprawę gdy myszoskoczek będzie próbował pozbyć się szyny. Kończyna zazwyczaj zrasta się w ciągu 2 tygodni, bez trwałego uszczerbku na zdrowiu myszoskoczka. Jeśli jednak jest to złamanie otwarte, prawdopodobną staje się infekcja. W takim wypadku należy udać się do weterynarza.
Powinieneś się także upewnić czy chwilowo kontuzjowany pupil jest w stanie dostać się do wody i pożywienia. Myszoskoczek ze złamaną przednią kończyną może mieć problemy z utrzymaniem pożywienia.
Złamania kończyn mogą wskazywać na niedobór wapnia lub innych składników w diecie.

Infekcje nosa

Występuje dość często. Najczęściej jest wywołana alergią. Myszoskoczki mogą dość łatwo uczulić się np. na pył trocin. Powodem mogą być także bakterie gronkowca Staphylococci bacilli. Weterynarz może przepisać maść antybiotykową. Powodem infekcji może być także ocieranie nosa podczas obgryzania prętów klatki. W takim wypadku trzeba przenieść myszoskoczka do akwarium.

Infekcje oczu

Nie jest to zbyt popularna dolegliwość. Jedną z przyczyn jest zazwyczaj pył z trocin, który przedostał się do oka gryzonia. Z oczu myszoskoczka będzie się wtedy wydobywać specyficzna ciecz. Leczeniem będzie w tym przypadku podanie antybiotyku przepisanego przez weterynarza. Oczywistym jest, że należy zmienić podłoże na inny rodzaj, np. żwirek dla kotów.

Infekcje uszu

Myszoskoczek może czasem uszkodzić swoje uszy podczas intensywnego czyszczenia, które odbywa się przy pomocy ostrych pazurów tylnych kończyn. Jeśli rany są niewielkie, wystarczy po prostu przemyć je wodą utlenioną, jeśli jednak są duże, należy skontaktować się z weterynarzem. Myszoskoczek może czasem dostać wybrzuszenia przy uchu właśnie z powodu zadrapań, które wygląda jak różowy kalafior. Nie jest to groźne, lecz jeżeli gryzoń będzie stale zawadzać o owe wybrzuszenie bazurem, może powstać rana. Wybrzuszenie samo w sobie nie jest groźne i nie wymaga usunięcia dopóki nie blokuje przewodów słuchowych.

Zachowania

Tupanie

Myszoskoczek tupie tylnymi kończynami w dwóch sytuacjach- gdy wyczuwa niebezpieczeństwo i przy podnieceniu seksualnym (samca). Tupaniem zazwyczaj natychmiast ,,zarażane? są pozostałe osbniki stada. Jest to zaskakująco głośny dźwięk jak na tak małe gryzonie. Czynnikiem są tutaj bardzo silne tylne kończyny. Przy poczuciu niebezpieczeństwa, myszoskoczek staje się bardzo płochliwy i nawet niewielki ruch ręką z drugiego końca pokoju sprawia, że gryzonie uciekają w popłochu gdzie się da. Często zdarza się, że młodsze myszoskoczki tupią bez wyraźnego powodu- po prostu uczą się pewnych stadnych zachowań, jakim jest właśnie tupanie. Możliwe, że służy ono też ostrzeganiu członków stada przed niebezpieczeństwem.

Higiena

Myszoskoczek jest bardzo czystym zwierzęciem. Sporą część czasu swojego krótkiego życia przeznacza właśnie na higienę. Żyjące w zgodzie myszoskoczki często myją się nawzajem- jest to oznaka dobrych stosunków członków stada.

Interakcje z innymi osobnikami

Myszoskoczki to bardzo społeczne zwierzęta. Dobrze zorganizowana grupa śpi zazwyczaj w jednej kupce, wzajemnie się myje i ostrzega przed niebezpieczeństwem.
Wszystko wygląda bajecznie, lecz jest to tylko instynkt, myszoskoczki tak naprawdę nie przywiązują się emocjonalnie do członków stada. Zwróć uwagę na reakcję, gdy jednemu gryzoniowi dasz jakiś smakołyk- pozostałe będą starały się mu go za wszelką cenę odebrać. Czasami kończy się to na drobnych przepychankach.

Zaznaczanie terenu

Myszoskoczki są zwierzętami terytorialnym. Każdy myszoskoczek posiada na brzuchu gruczoł zapachowy, którym pocierając o podłoże zaznacza go swoim unikalnym zapachem. Gryzonie będą zaznaczać owym gruczołem każdy przedmiot, który uznają za swoją własność. Szczególnie jest to widoczne gdy myszoskoczek znadjdzie się w miejscu, w którym nie wyczuje zapachu żadnego myszoskoczka, np. po wypuszczeniu go na pokój. Zmysł węchu jest u myszoskoczków bardzo dobrze rozwinięty i to właśnie za jego pośrednictwem poznaje on przedmioty. Spróbuj podać swojemu pupilowi nasiono słonecznika ręką pachnącą mydłem- prawdopodobnie nie weźmie go, bo nie rozpozna go jako słonecznik.

Zapoznawanie myszoskoczków

Myszoskoczek mongolski jest zwierzęciem bardzo terytorialnym. Poszczególne osobniki mogą być bardzo agresywne w stosunku do obcych myszoskoczków na ich własnym terytorium i często będą walczyć na śmierć i życie o dominację na danym terenie. Obce myszoskoczki w wieku do 10 tygodni można łatwo łączyć, lecz gdy jeden lub oba są starsze, połączenie ich może okazać się trudne. Jest wiele metod łączenie dorosłych myszoskoczków. Nie polecam pozostawienia ich samym sobie, aby same ustaliły kto ma ,,rządzić? w klatce. Nawet gdy początkowo nowopoznane osobniki nie wykazują agresji wobec siebie, bójki mogą rozpocząć się kilka dni lub kilka tygodni po zapoznaniu. Poniższa metoda zwana ,,metodą dzielonej klatki? wykorzystuje zwyczaj oznaczania swojego terytorium. Działa ona w następujący sposób:

1. Przygotuj klatkę, którą można podzielić na dwie części za pomocą kratki tak, aby dwa zapoznawane osobniki mogły widzieć się i czuć swój zapach, lecz aby nie miały one bezposredniego kontaktu fizycznego. Możesz do tego celu wstawić mniejszą klatkę do większej.
2. Umieść jednego myszoskoczka po jednej stronie przegrody, a drugiego po drugiej stronie.
3. Co 2 godziny zamieniaj myszoskoczki miejscami.
4. Powtarzaj tę czynność przez około 3 dni.
5. Usuń przegrodę.
6. Obserwuj uważnie myszoskoczki przez około 3 godziny- jeśli zaczną walczyć, wróć do punktu 2.

Po usunięciu przegrody oba myszoskoczki powinny rozpoznawać terytorium jako należące do nich i powinny uważać zapach drugiego osobnika jako zapach swojego terytorium.
Jeśli jednak po trzech próbach bójki nadal występują, prawdopodobnie tych dwóch osobników nie da się ze sobą połączyć. Niektóre myszoskoczki, szczególnie samice, nigdy nie zaakceptują obecności innego osobnika i będą musiały spędzić resztę życia samotnie.
Kilka godnych zapamiętania uwag:
Samce są dużo łatwiejsze do łączenia niż samice. Samce są bardzo opiekuńcze w stosunku do młodszych osobników. Jeśli łączysz 2 samce w wieku ok. 5 tygodni, metodę dzielonej klatki wystarczy stosować przez jeden dzień.
Nigdy nie próbuj zapoznawać jednego myszoskoczka z całym dorosłym stadkiem, ani dwóch stad. W takim przypadku walka jest praktycznie nieunikniona.
Ponieważ samice są z reguły bardziej agresywne niż samce, dobrym rozwiązaniem jest trzymanie samic w grupach co najwyżej 2 osobników. W przypadku grup samców liczba ta może być większa

Walki

Nadużycia przemocy wśród myszoskoczków mają miejsce tylko przy ustalaniu dominacji w stadzie. Zazwyczaj mają one formę niegroźnych przepychanek i boksowania przednimi kończynami. Czasem jednak dochodzi do krwawych walk. Gdy dochodzi do takich walk, myszoskoczki są bardzo zawzięte i pozostawienie ich samym sobie doprowadzi najprawdopodobniej do śmierci któregoś z nich (lub obu- gdy zwycięzca zdechnie na skutek doznanych ran).

Hierarchia myszoskoczków

Myszoskoczki w naturze żyją zazwyczaj w rodzinnych stadach. W stadzie jest dominująca para (samiec i samica) i cała reszta opdległych im osobników żyjących w jednej norze. Zazwyczaj tylko para dominująca wydaje na świat optomstwo, opdczas gdy pozostałe myszoskoczki pomagają opikować się małymi. Dominująca samica wytwarza hormony, które wywołują u pozostałych samic okresową bezpłodność. Jeśli w stadzie zajdą jakieś nieporozumienia i bójki, niektóre podwładne myszoskoczki opuszczają norę i zakładają swoje własne stado.
Jednak w niewoli, nękany w stadzie gryzoń nie ma możliwości opuszczenia klatki i w tym miejscu pojawiają się owe krwawe walki. Mogą być spowodowane zbyt dużą liczbą samców i samic w wieku płodnym, lub też chęcią przejęcia dominacji, gdy głowa stada nie jest już tak silna jak kiedyś. Ta druga sytuacja ma zazwyczaj miejsce, gdy dominujący osobnik osiągnie wiek 2 lat, lecz może nastąpić wcześniej. Innym powodem krwawych walk może być sytuacja, w której matka mieszka ze swoimi córkami w wieku około 6 miesięcy. Dzieje się tak, gdyż córki nie mogą dłużej znieść dominacji matki i chcą ją wypędzić ze stada.
Zazwyczaj jednak hierarchię w stadzie udaje się ustalić bez rozlewu krwi- mają miejsce delikatne kilku-kilkunastosekundowe potyczki, bez gryzienia. W takim wypadku oczywiście nie powinniśmy ingerować i rozdzielać myszoskoczków.
Myszoskoczki podczas poważnej walki będą tupać, jeżyć futro i zgrzytać zębami. Takie zachowanie oznacza poważny konflikt.
Są pewne oznaki nadchodzącego konfliktu, które można łatwo rozpoznać zanim dojdzie do walki. Myszoskoczek może być przepędzany z miski z pożywieniem, więc nagła utrata wagi może być sygnałem narastającego konfliktu. Także nasilenie się delikatnych starć i pogoni może być sygnałem. Gdy myszoskoczki zaczną spać oddzielnie, jest znak nieuchronnie zbliżającej się walki.

Zapobieganie walkom

Niezbędne jest oddzielenie od stada osobników wywołujących konflikt. Większość ludzi popełnia błąd przez usunięcie ze stada ofiary walki. Po pewnym czasie agresor może upatrzyć sobie inny obiekt ataków i problem powróci. Czasem ciężko jest zidentyfikować inicjatora walk. Nierzadko zdarza się, że cała gromada napada na jednego myszoskoczka. Często po bójce właściciele usuwają ze stada zakrwawione osobniki myśląc, że są one ofiarami. Nic bardziej mylnego- zwycięzca walki niemal zawsze będzie ranny, lub przynajmnie będzie posiadał rany na szyi przy nasadzie ogona (typowe miejsca ugryzień podczas walki).
Najwięcej ran jest zadawanych ofierze podczas ucieczki przegranego. Pamiętaj także, że 2-3 ugryzienia praktycznie nigdy nie będą widoczne pod futrem. Jeśli myszoskoczek wyraźnie krwawi, to znaczy, że został dotkliwie ugryziony w jedno miejsce.
Jeśli chcesz trzymać myszoskoczki w większych grupach, lepszymi do tego celu są samce. Grupy 4 i więcej samców żyją zazwyczaj bez większych konfliktów. Jeśli zaś posiadasz więcej niż 2 samice w jednej klatce, istnieje spore ryzyko, że na pewnym etapie ich życia stanie przed Tobą problem walk. Ryzyko to wydaje się zwiększać wraz z liczbą samic w jednej klatce. Wpływ ma tu także ilość przestrzeni w klatce- im mniejsza, tym ryzyko walk zwiększa się. Niektórzy twierdzą jednak, że jest przeciwnie- że ryzyko walk wzrasta wraz ze zwiększaniem przestrzeni za pomocą łączenia klatek tunelami itp. Istnieje możliwość, że na dużej przestrzeni powstaną 2 konkurujące grupy. W naturze bardzo często obserwuje się bójki właśnie na granicach terytorium danych stad. Pamiętajmy jednak, że w naturze przegrany zawsze może po prostu ratować się ucieczką.

Pierwsza pomoc

Jeśli Twoje myszoskoczki dopuściły się walki, jak rozpocząć leczenie?
Zazwyczaj nie ma potrzeby robienia czegokolwiek. Rany i zadrapania rzadko się infekują i rzadko następują jakieś komplikacje. Rany szybko się zagoją. Są one inne niż w przypadku np. zadrapań kotów, gdzie łatwo wdają się różne infekcje i zakażenia. Poważnie zraniony myszoskoczek dozna prawdopodobnie kilka dodatkowych dolegliwości:

• - Hipotermia- ranny myszoskoczek odczuwa dość znaczną utratę ciepłoty ciała i staje się dużo mniej ruchliwy (prawdopodobnie przez kilka następnych dni jedyne ruchy jakie będzie wykonywał to wędrówka do miski z jedzeniem i spowrotem). Możesz spróbować ogrzać myszoskoczka dłońmi lub położyć blisko miejsca jego spoczynku butelkę z ciepłą wodą.
• - Odwodnienie i jadłowstręt- po walce mocno ranne myszoskoczki mogą przestać jeść i pić. Możesz spróbować podać im wodę za pomocą pipety (do kupienia w każdej aptece). Możesz w takiej sytuacji wybrać się do weterynarza na zastrzyk roztworu soli. Jeśli chodzi o jedzenie, to podaj myszoskoczkowi jego ulubione smakołyki, np. słonecznik- najlepiej w miejscu gdzie śpi.

Jeśli po kilku dniach powyższe dolegliwości nie ustąpią, należy skonsultować się z weterynarzem.

Wnioski

Ogólnie rzecz biorąc, myszoskoczki rzadko wdają się w bójki, jeśli przestrzega się pewnych zasad. Aby jednak zmniejszyć ryzyko ich występienia polecam przestrzeganie poniższych punktów.

• Jeśli to możliwe, unikaj trzymania razem większej liczby samic
• Cały czas obserwuj czy w stadzie nie ma sygnałów zapowiadających konflikt
• Bądź szczególnie ostrożny gdy trzymasz razem matkę z córkami w wieku około 6 miesięcy
• Bądź świadomy, że konflikt wśród samic może powstać późno, powyżej 2 roku życia
• Samce są zazwyczaj mniej skłonne do walk niż samice

Myszoskoczki i rozmnażanie

Zanim przystąpisz do rozmnażania myszoskoczków, upewnij się czy masz co zrobić z potomstwem. Jedna para myszoskoczków może w przeciągu swojego życia spłodzić ponad 50 osobników. Jeśli miejscem, w które oddasz młode myszoskoczki jest sklep zoologiczny, upewnij się czy aby na pewno zwierzęta w nim aktualnie przebywające są w dobrej kondycji i czy są zdrowe? Powinieneś poprzez rozmowę ze sprzedawcami sprawdzić ich wiedzę na temat myszoskoczków. Jeśli nie masz pomysłu co zrobić z potomstwem, absolutnie nie powinieneś myśleć o rozmnażaniu myszoskoczków.
Aby utworzyć parę powinieneś połączyć samca i samicę pochodzących od innych rodziców (bardzo ważne) w wieku 6-8 tygodni.
Dojrzałość płciową myszoskoczki osiągają w wieku około 3 miesięcy. Jeśli połączysz w parę młodą samicę i starszego samca, prawdopodobnie miot odbędzie się w krótszym czasie niż w przypadku młodej samicy i młodego samca. Niektóre pary będą się rozmnażać szybciej niż inne- czasem potrzeba na to nawet roku i więcej.
U samicy ruja występuje co 4-6 dni, zazwyczaj wieczorami. Do aktu seksualnego dochodzi kilka razy podczas ruji. Ruja występuje także natychmiast po porodzie- tzw. ruja poporodowa.
Zdolność rozrodcza trwa zazwyczaj około 18 miesięcy od osiągnięcia dojrzałości płciowej. Jednakże bywają odstępstwa od tej reguły. Czasem jedna para ma w ciągu życia jeden miot, podczas gdy inna ma ich kilka. Warto zapamiętać, że samica z każdym porodem staje się mniej płodna i kolejne mioty są już coraz mniej liczne.
Ciąża trwa około 21-25 dni. Okres ten jednak może się wydłużyć nawet do 43 dni jeśli matka karmi jeszcze małe z poprzedniego miotu. U większości samic myszoskoczków trudno jest rozpoznać ciążę- brzuch uwypukla się dopiero na kilka dni przed porodem. Młode myszoskoczki rodzą się nagie, ślepe i całkowicie zależne od swoich rodziców. Średnia liczba młodych w miocie to 5-6 osobników, lecz nierzadko zdarzają się mioty od 3 do 9 młodych.
Poród następuje zazwyczaj w godzinach porannych i może trwać kilka godzin. W czasie porodu rzadko wynikają jakiekolwiek problemy. Po porodzie samica będzie potrzebowała więcej pożywienia i wody niż normalnie.
Jeśli nie chcesz aby doszło do kolejnego poczęcia, musisz odseparować samca od samicy na kilka godzin przed porodem. Ważne jest, abyś się nie spóźnił, ponieważ po porodzie występuje u samicy ruja poporodowa i jeśli samiec będzie obecny, najprawdopodobniej dojdzie do ponownego zapłodnienia. Kolejne mioty w niewielkich odstępach czasu są bardzo męczące dla samicy i mogą prowadzić do znacznego jej osłabienia, a nawet śmierci. Po zakończeniu ruji poporodowej możesz spowrotem dodać samca do samicy z potomstwem- będzie on pomagał samicy w opiece nad młodymi.
Niestety, po porodzie część młodych czasem umiera. Nie zdarza się to jednak zbyt często. Po śmierci młodego naturalną czynnością matki jest zjedzenie go. Jest to podyktowane utrzymaniem czystości w norze w warunkach naturalnych. W rzeczywistości, przypadki zabijania młodych przez matkę są bardzo rzadkie wśród myszoskoczków.
Młode myszoskoczki zaczną jeść stały pokarm w wieku około 3 tygodni. Po osiągnięciu 5 tygodni, myszoskoczek staje się zupełnie samodzielny i może być oddzielony od matki.
Czasem u młodych pojawiają się pewne problemy ze zdrowiem. Jeśli młody myszoskoczek ma biegunkę, lub problemy z oddychaniem, niezwłocznie skontaktuj się z weterynarzem.


Opisując myszoskoczki informacje pobierałam z tej strony: http://www.myszoskoczki.com/


a polecam jeszcze tę : http://gerbile.pl/art/b

MUSZLOWCE - CIEKAWE RYBY.

Muszlowcami są przede wszystkim małe gatunki z rodzajów Lamprologus i Neolamprologus. Pierwsze posiadają dużą paszczę oraz wyłupiaste i wysoko umieszczone oczy. Drugie natomiast są dosyć spłaszczone bocznie, z zaokrąglonym konturem głowy oraz delikatnym wyglądem. Jest to gatunek, który do rozmnażania i wychowu narybku wymagają pustych muszli. Uznawane są niesamowite ryby akwariowe z wielu względów. W warunkach naturalnych żyją w przybrzeżnej strefie jeziora Tanganika w Afryce. Znajduje się tam bardzo duża ilość muszli, toteż nauczyły się wykorzystywać je jako miejsca pełniące funkcję kryjówek oraz składania ikry. Pozwolił na to alkaiczny odczyn wody, który zapobiega rozpuszczaniu się wapienia. Muszle często są zakopywane przez nie w piasku w celu zmniejszenia wlotu. Są to ryby dosyć małe, ponieważ osiągają około 5 cm długości. Jeśli w danym zbiorniku następuje ich przegęszczenie to zatrzymują swoje zapędy rozrodcze. W środowisku naturalnym w jednych miejscach mogą żyć w haremach, natomiast w drugich są monogamiczne. W domowym zbiorniku możemy zaobserwować całą różnorodność zachowań tych ryb. W sytuacji zagrożenia chowają się do muszli. Akwarium około 40 litrowe powinno wystarczyć do hodowli pary lub dwóch wraz z 

potomstwem. Oczywiście tym większy zbiornik tym lepiej dla naszych ryb. Za podłoże możemy użyć bardzo drobnego żwirku lub piasku. Na podłożu warto umieścić kilka kawałków wapienia. W zbiorniku koniecznie muszą się znaleźć muszle. Mogą to być muszle po naszych krajowych winniczkach lub po ślimakach morskich. Przed włożeniem do zbiornika należy oczyścić je z mięsa znajdującego się w środku. Następnie puste kilka razy gotujemy z dodatkiem mydła w celu usunięcia mydła i resztek farszu. Na końcu należy je bardzo dokładnie przepłukać. Istnieje również kilka większych gatunków, u których tylko młode i samice chowają się w muszlach. U tych gatunków samiec włada grupką samic.

Rośliny nie są konieczne, jednakże zbiornik bez nich zazwyczaj nie wygląda dosyć efektownie. Sadzimy rośliny odporne takie jak np.: rogatek sztywny, nurzańce oraz anubias niski. Akwarium powinno być zaopatrzone w wydajny filtr oraz grzałkę. Odpowiednia jest woda o odczynie lekko zasadowym (pH > 7,5), twarda o temperaturze 26 C. W stosunku do innych gatunków zazwyczaj nie stanowią większego zagrożenia, jednakże w obrębie własnego gatunku możemy zauważyć konkurencję i walki (czasem nawet na śmierć). Optymalnie jest je hodować w zbiorniku jednogatunkowym, jednakże mogą być hodowane z kilkoma gatunkami o zbliżonych wymaganiach żywieniowych i środowiskowych. Możemy ograniczyć agresję wewnątrzgatunkową poprzez zastosowanie w akwarium większej ilości muszli i innych kryjówek. Muszlowce zazwyczaj są rybami drapieżnymi, jednakże nie zjadają innych ryb. Należy im podawać pokarmy takiej jak plankton, pokarmy płatkowe oraz granulki. Raz na jakiś czas w celu poprawy kondycji możemy podać zestaw witamin. Gatunek ten w dosyć łatwy sposób udaje się rozmnożyć. Samica składa ikrę w pustych muszlach, a następnie opiekuje się w niej ikrą i młodym narybkiem. O udanym tarle zazwyczaj możemy się dowiedzieć dopiero gdy larwy pojawią się w otworze muszli. Młodych jest zazwyczaj kilkanaście z jednego tarła. W sytuacji zagrożenia wraz z dorosłymi chowają się do muszli. Z dorosłymi bezkonfliktowo może przebywać nawet parę miotów z młodymi.

Care2 petitionsite

Czy można sobie wyobrazić co musi czuć się jak zwierzę w trakcie eksperymentów w laboratorium toksyczności? zmuszeni narażeniem na substancje chemiczne mogą spowodować potworny ból, nudności, skurcze mięśni末nawet niewydolności narządowej i末śmierci wszystkich bez korzystania z bólu. musi wydawać się nikt nie troszczy się o ciebie, a nawet wie, że jesteś cierpienia.  Humane Society International potrzebuje pomocy Stop okrutnego Doświadczeń na Zwierzętach Prosimy o dotacje dziś, aby pomóc powstrzymać cierpienie! Darowizna teraz>> Ale Care2 i Humane Society International (HSI) obchodzi zwierząt wykorzystywanych w doświadczeniach, i wiemy to zrobić, too.  Jak to czytasz, miliony myszy, szczurów, królików, psów i innych zwierząt, są trwałe niepotrzebny ból zatrucia chemiczne-testów w laboratoriach na całym świecie. Prosimy o dotacje z Humane Society International pomocy testów na zwierzętach, skończyć raz na zawsze. >> Naukowców i regulatorów rządu zaczynają dostrzegać, że badania na zwierzętach, nieprawdaż稚odpowiedzi, ale jest po części fakt problemu. Wyniki badań na zwierzętach może trwać miesiące lub lata, aby uzyskać i to nie mogą mieć znaczenie dla ludzi. HSI jest zdecydowany badań na zwierzętach do przeszłości. wizji HSI przyszłego bez testów na zwierzętach jest podzielane przez niektóre z największych na świecie toksykologów. szczurów Lab zostaną zastąpione przez roboty laboratorium i ludzkich kultur komórkowych i nowoczesnych modeli komputerowych będą stosowane zamiast 1930's czasów eksperymentów na zwierzętach.Jest to 21 wieku nauki i HSI pomaga prowadzić drogę, ale potrzebujemy Twojej pomocy, aby kontynuować pracę. >> Z Twoją pomocą, Humane Society International może utrzymać presję na rządy i firmy do działania szybciej, jeszcze bardziej inwestować w alternatywne i zaoszczędzić więcej zwierząt żyje jeszcze. przyszłości bez testów na zwierzętach nie jest science fiction - to fakt, nauki, i wspólnie możemy tak się stało. Prosimy o wpłaty teraz tak, że niedługo nie więcej zwierząt będą musiały znieść życie - lub śmierć - w laboratoriach. >> Dziękujemy za hojność!  Z poważaniem, Emily Care2 i ThePetitionSite Team Dostałam takiego e maila po angielsku przetłumaczyłam go i wrzuciłam na bloga bo pomyślałam , że to ważna wiadomość :)