Szczekani - Problemy

Szczekanie ze strachu.
Pies w tym przypadku szczeka na każdy obiekt przekraczający strefę bezpieczeństwa wokół psa. 
Pies szczekaniem chce odstraszyć wroga, ale w momencie, gdy ten nie zareaguje na ostrzeżenie, 
pies wpada w panikę. Szczekanie takiego psa jest przeważnie bardzo głośne, zawodzące. 
Najczęstszą reakcją jest wycofanie się psa i ponowne szczekanie z odległości. 
Pies może także podbiec za oddalającym się obiektem, ale po chwili wróci w bezpieczne miejsce.

Rada:

Zachowanie to możemy wyciszyć, jeśli będziemy na nie reagować szybko i ze spokojem. 
W momencie gdy pies szczeknie, powinniśmy go skorygować szybkim, ale lekkim pociągnięciem za smycz 
lub linkę (jeśli pies szczeka na spacerze) albo krzyknięciem na psa, tak aby odwrócić jego uwagę. 
Jeśli pies przestanie szczekać i do tego spojrzy się na nas, powinien dostać od nas nagrodę.


Szczekanie z rozbawienia.
Ten pies ma bardzo dużo energii i entuzjazmu, nad którymi trudno mu zapanować. 
Skakanie, bieganie, machanie ogonem czy robienie kółek wokół siebie to niewystarczający dla niego 
sposób na okazanie swojego dobrego humoru. Pies ten łatwo zapala się do zabawy, szczególnie jeśli chodzi 
o ganianie szybko poruszających się obiektów. 
Interesują go rzeczy, które większość psów ignoruje, dlatego bardzo często tego typu psy podnoszą alarm 
na nawet najcichszy dźwięk z otoczenia, szczególnie jeśli może on kojarzyć się z dobrą zabawą.

Rada:

Dla takiego psa najlepszym rodzajem aktywności będzie długi, monotonny spacer lub bieganie 
przy rowerze, aby pies zmęczył się, ale jednocześnie wyciszył. 
Zabawy z innymi psami tylko go nakręcą i zawsze będzie ich za mało.


Szczekanie z nudów.
Ten typ psa można porównać do czajnika z gotującą się wodą: gdy ciśnienie jest za wysokie, 
czajnik zaczyna gwizdać. Znudzony pies, który nie ma możliwości rozładowania swojej energii, zaczyna szczekać, 
obgryzać przedmioty, drapać, kopać lub robić cokolwiek innego co da mu ulgę. 
Szczekanie takiego psa jest przeważnie monotonne, od czasu do czasu przerywane wyciem.

Rada:

Wyjściem z sytuacji jest znalezienie psu zajęcia, zmęczenie go na spacerze, 
a także zostawienie psu zabawek i gryzaków.


Szczekanie w obronie terytorium.
Pies w tym przypadku szczeka na każdy obiekt naruszający jego terytorium. 
Sytuacją wywołującą szczekanie może być próba wejścia na posesję, do domu lub zbytnie 
zbliżenie się do miejsca, gdzie pies odpoczywa. Szczekanie ma niskie brzmienie, jest krótkie, 
przerywane i często poprzedza je warczenie. Pies broniący siebie lub otoczenie może zaatakować, 
jeśli nie zareagujemy na jego ostrzegawcze szczekanie.

Rada:

Jeśli chcemy oduczyć psa tego zachowania, nie zostawiajmy go luzem samego na podwórku. 
Podczas naszej nieobecności, a także w nocy, pies zamknięty w domu lub w swoim kojcu nie będzie 
czuł odpowiedzialności pilnowania podwórka i większość czasu powinien przespać.


Szczekanie z tęsknoty.
Szczekanie ze stresu związanego z samotnością różni się zasadniczo od szczekania 
dla zwrócenia na siebie uwagi. Problem ten dotyczy psów zbytnio przywiązanych do jednego człowieka. 
Ponieważ pies ten jest uzależniony od jednej osoby, obecność innych nie przynosi mu większej ulgi. 
Szczekaniu mogą towarzyszyć bieganie w kółko, niszczenie, nadmierne ślinienie się, drgawki oraz wycie 
w kierunku miejsca, gdzie pies po raz ostatni widział swoją ukochaną osobę.

Rada:

Takie zachowanie przeważnie jest skutkiem zaniedbań w okresie socjalizacji psa. 
Pies nie nauczył się samodzielności i ma zaburzone poczucie bezpieczeństwa. 
Jego problem można rozwiązać opracowując dla psa terapię behawioralną w formie 
różnych ćwiczeń, zwiększających u psa wiarę w siebie.


Szczekanie dla zwrócenia na siebie uwagi.
Pies, który lubi przebywać w towarzystwie ludzi, lubi być przez nich zauważany, 
w momencie, gdy zostaje sam lub kiedy ludzie przestają się nim zajmować robi wszystko 
co w jego mniemaniu może, aby zwrócić na siebie uwagę. 
Szczekanie tego typu jest zazwyczaj wysokie, wręcz piskliwe, przerywane nasłuchiwaniem 
czy ktoś się nie zbliża lub wyczekiwaniem na reakcję człowieka.

Rada:

Zachowanie to wyciszy się, jeśli zapewnimy psu dostateczną ilość ruchu, szczególnie 
przed zostawieniem go samego w domu. Bardzo dobre jest bieganie przy rowerze, 
czy długi spacer. Nie powinniśmy także przed zostawieniem go samemu sobie, 
bawić się z nim, ponieważ tym silniej odczuje on nagłe opuszczenie go. 
Ważną zasadą jest także abyśmy nie zwracali na psa uwagi, jeśli on tego usilnie pragnie
i zajmowali się nim tylko gdy jest grzeczny.